Rzym, coraz bardziej Rzym. odc. 1

Przyznam, ze nie zapowiadalo sie za dobrze. Veni, vidi i zamarlam. Massimiliano, moj rzymski host, mieszka w bardzo ponurej suterenie i zaraz po powitaniu wskazal mi bardzo ponura norke do spania. W zasadzie jest to cos jak schowek na szczotki albo dawna garderoba, w ktorej obecnie znajduje sie lozko i nic poza lozkiem. I to malym. Kiedy jednak dotrlam na miejce bylam tak zmeczona, ze bylo mi wszystko jedno czy umre z wyczerpania czy z rak mojego mafia-looking hosta. Whatever, lozko to lozko! Po przebudzeniu udalam sie do lazienki.
O zgozzo!
Wanna o wymiarach 40x100 cm i glebokosci ponad kolano, z siedziskiem, przypuszczalnie z okresu kiedy Romulus i Remus tulili sie jeszcze do swej wilczycy. WC z klapa w kolorze zoltka. Brazawy dywanik, niegdys byc moze bezowy, ktory codziennie nasiaka woda i nigdy nie wysycha. I 6 rodzajow szamponow i odzywek do wlosow. Skojarzenie oczywiste. Szampony kouczserferek, ktore nigdy wiecej nie zobaczyly mamy i odzywki interrejlerek, ktore nie powiedzialy ostatniego slowa swoim narzeczonym.
I okno na podworze. Wanna z oknem na podworze. Hitchcockowskie skojarzenia same sie nasuwaly. Czy wyjde z lazienki zywa? A jezeli nawet, to czy wyjde zywa ze szczurzej norki-sutereny? Czy dane mi bedzie zobaczyc Colloseum i Forum Romanum? I mame?

CDN

Komentarze (0)